در حالی که در نسل هفتم صنعت بازی‌های ویدیویی، رقابت بین شرکت‌های مختلف سر حسگرهای حرکتی و دسته‌هایی مثل PlayStation Move و Wii Mote بود، در نسل هشتم کنسول‌ها، این رقابت به هدست‌های واقعیت مجازی کشانده شده است؛ مقایسه‌ی هدست‌های واقعیت مجازی با حسگرهایی مثل Kinect هم بی‌دلیل نیست، چون این هدست‌ها قرار نیست عمر بیشتری از این حسگرها داشته باشند. سونی اولین شرکتی است که هدست واقعیت مجازی کنسولی را عرضه کرده است
سخت‌افزار
قبل از هر چیز، باید نگاهی به سخت‌افزار استفاده شده در هدست PlayStation VR بیاندازیم.سونی از یک صفحه‌ی نمایش Full HD روی هدست خودش استفاده کرده است. این موضوع هم باعث شده است تا هنگامی که هدست را روی سر خود می‌گذارید، پیکسل‌های صفحه‌ی نمایش را مقابل چشم‌تان ببینید.میدان دید هدست سونی هم برابر با ۱۰۰ درجه استنرخ بروزرسانی تصویر در صفحه نمایش PlayStation VR برابر با ۱۲۰ هرتز است که این هدست را بالاتر از رقبای‌اش قرار میدهد. این موضوع باعث شده است تا هرگونه تاخیری در حرکت تصویر، روی هدست سونی از بین برود. در حالی که سخت‌افزار اصلی PlayStation VR، یعنی هدست‌اش سخت‌افزاری بسیار خوب دارد
با اینکه هدست‌های HTC Vive و Oculus Rift کیفیتی بسیار خوب و قابل قبول را ارایه می‌ًدهند، اما مشکلی دارند که باعث می‌شود این کیفیت خراب شود؛ مشکلی که اصلا در هدست PlayStation VR پیدا نمی‌شود: مشکل قرار گرفتن روی سر.
طراحی هدست
با اینکه هدست واقعیت مجازی سونی، حتی ده-بیست گرم از هدست‌های رقیب خود وزن بیشتری دارد، اما این موضوع اصلا احساس نمی‌شود. تمام هدست‌های واقعیت مجازی باید در نقطه‌ای مشخص مقابل چشم‌های‌تان قرار بگیرند. برای مثال، باید HTC Vive یا Oculus Rift را آن قدر بالا و پایین و عقب و جلو کنید، تا چشم‌تان در نقطه‌ی مشخص شده قرار بگیرد و تاری تصویر از بین برود. هدست Vive آن‌قدر بد روی سرتان قرار می‌گیرد که این تنظیم، با کمی تکان خوردن به هم می‌ریزد. تنها چیزی که Vive را روی سر شما نگه می‌دارد، یک کش است؛ کشی که بعد از چند دقیقه شل می‌شود و باید هدست را دوباره روی سرتان تنظیم کنید. هدست سونی اصلا چنین مشکلاتی ندارد و راحت‌ترین هدست واقعیت مجازی ساخته شده است.
هدست PlayStation VR به دایره‌ای تاج-مانند متصل است. این تاج را باز می‌کنید، روی سرتان قرار می‌دهید و هدست دقیقا در همان نقطه‌ای قرار می‌گیرد که مشکلی در تاری تصویر به وجود نیاید. حتی پس از تکان خوردن‌های زیاد هم مکان قرارگیری هدست تغییر زیادی نمی‌کند. قرار دادن هدست سونی روی چشم حتی با زمانی که عینک به چشم دارید هم راحت است. سونی وزن هدست را طوری روی سر قرار میدهد که پس از مدتی، دیگر احساس نمی‌کنید یک هدست واقعیت مجازی روی چشم دارید. با این حال، به هیچ وجه نمی‌توانیم این حرف را برای هدست‌های Vive و Rift بزنیم.
از نظر طراحی ظاهری، هدست سونی باز هم بالاتر از رقبای‌اش قرار دارد؛ طوری که به راحتی می‌توانید این موضوع را که تیمی درست و درمان هدست PlayStation VR را ساخته است درک کنید. برخلاف سونی که شرکتی بزرگ است و مطمئنا تیم تحقیق و توسعه‌ی بزرگی روی PlayStation VR کار کرده‌اند، هدست‌های Vive و Rift پروژه‌هایی مستقل بوده‌اند و این موضوع، از همان قیافه‌شان پیدا است.
به طور کلی، می‌توانیم به جرات بگوییم که طراحی ظاهری و کیفیت ساخت PlayStation VR از رقبای‌اش بسیار بهتر است.
تجربه‌ی واقعیت مجازی
روند تجاری ساخت بازی‌ها برای کنسول بازی، برای PlayStation VR هم تکرار شده است. یعنی همانطور که شرکت‌های بازی‌سازی، بیشتر تمایل دارند تا روی کنسول‌ها بازی بسازند تا کامپیوترهای شخصی، تعداد بازی‌های درست و درمانی هم که برای PlayStation VR ساخته شده، از بازی‌های واقعیت مجازی برای کامپیوتر بیشتر است. البته این موضوع را باید به سونی ربط داد که با شرکت‌های بازی‌سازی وارد مذاکره شده است.
در حال حاضر، بازی‌های بزرگی مثل Resident Evil 7 یا Batman: Arkham VR قرار است برای مدت زیادی در انحصار هدست واقعیت مجازی PlayStation VR باشند. بازی‌های بسیار خوبی مثل REZ Infinite و Farpoint هم فقط روی کنسول و هدست واقعیت مجازی سونی پیدا می‌شوند. با این حال، بهترین تجربه از این عناوین، مطمئنا روی هدست واقعیت مجازی سونی رقم نخواهد خورد.
شرکت‌های بازی‌سازی تجربه‌های واقعیت مجازی هدست سونی را مطابق با قابلیت‌های آن ساخته‌اند؛ طوری که حتی لازم نیست برای لذت بردن از بازی‌ها، از حسگرهای حرکتی Move استفاده کنید و دسته‌ی معمولی پلی‌استیشن۴ هم برای انجام بازی‌ها بسیار خوب است.
ارزش خرید
مهم‌ترین موضوعی که خریدن PlayStation VR را جذاب می‌کند، قیمت بسیار خوب آن است
به همین دلیل است که می‌گوییم راحت‌ترین و ارزان‌ترین راه تجربه‌ی هدست‌های واقعیت مجازی، در حال حاضر PlayStation VR است.
